เหตุการณ์เครื่องบิน Air India ตกเมื่อวานนี้
มีเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งถูกแชร์เป็นไวรัล
หมอชาวอินเดียทำงานอยู่อังกฤษมาหลายปี
ยื่นเรื่องย้ายถิ่นฐานได้แล้วเรียบร้อย
มารับภรรยาอาชีพหมอเหมือนกัน
ที่เพิ่งลาออกเพื่อย้ายถิ่นฐาน กับลูกอีก 3 คน
ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกันที่อังกฤษ
.
ผมเดาว่า ที่เรื่องนี้เป็นไวรัล
น่าจะเพราะผู้คนมีอารมณ์ร่วม
“น่าเสียดาย”
ภาพเซลฟี่ครอบครัวใบหน้าเปี่ยมสุข
ฉากทัศน์แรกแห่งการเริ่มต้นชีวิตใหม่
กลับกลายเป็นภาพสุดท้าย
โชคชะตาเล่นตลกอะไรขนาดนี้
ก็ไม่แปลกครับ
ที่คนดูข่าวอย่างเราจะสะเทือนใจ
จนลืมไปว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก
ที่เราได้เห็นความตายแบบน่าเสียดาย
• โลกเรามีคนที่เพิ่งรับปริญญาแล้วตาย
• คนที่เพิ่งแต่งงานแล้วตาย
• คนที่ลูกเพิ่งเกิดแล้วตาย
• คนที่เพิ่งถูกหวยแล้วตาย
• ฯลฯ
และบนเครื่องบินลำนั้นอาจมีอีกหลายชีวิต
ที่ก็เพิ่งผ่าน Life event สำคัญบางอย่างมา
หรือกำลังจะเริ่มต้นใหม่ไม่แพ้ครอบครัวนี้เลย
แท้จริงแล้ว
ชีวิตมันเป็นเช่นนี้ตลอดเวลา
.
คำถามคือ
แล้วตายตอนไหนถึงจะ “ไม่น่าเสียดาย” ?
.
เราได้ยินคำพูดพวกนี้บ่อยนะ
• ก่อนตายขอโดดบันจี้จั๊มพ์สักครั้ง
• ขอไปดูแสงเหนือสักครั้ง
• ขอมีซิกแพคสักครั้ง
• ขอให้พ่อแม่ได้เห็นเรารวยก่อน
• ขออยู่ดูลูกแต่งงานก่อน
• ฯลฯ
.
.
เรากำลังใช้ชีวิตอย่างประมาทหรือเปล่า
ที่ตั้งความหวังว่า “จะได้ทำสิ่งนี้ก่อนตาย”
เหมือนความตายต้องต่อคิวรอเรา
เรากล้ามั่นใจได้ยังไงว่า
ความตายจะมาหลัง Life event นั้น?
.
.
ผมเองก็เคยตั้งความหวังอะไรแบบนั้น
แต่หลังจากได้ศึกษาศาสตร์
ที่ว่าด้วยความจริงของธรรมชาติ
ผมก็ระลึกเผื่อไว้เสมอว่า
เราอาจตายก่อนจะได้ทำสิ่งเหล่านั้นก็ได้
.
เราตายได้ “ตลอดเวลา”
มันสามารถเป็น “วันนี้” ได้ด้วย
.
การใช้ชีวิตแบบไม่ประมาทกับความตาย
สติจะเปลี่ยนวิธีวางแผนชีวิตเราไปเลย
จะเป็นหนี้ก้อนใหญ่
→ ถ้าตายก่อนผ่อนหมด ใครจะรับภาระต่อ?
จะมีลูก
→ ถ้าตายก่อนลูกโต เขาจะอยู่ยังไง?
จะรอไปฝึกจิตใจให้สงบ ฝึกละกิเลสตอนแก่
→ ถ้าตายก่อนได้ฝึก ตายขณะใจไม่สงบ
ใช่วาระสุดท้ายที่เราปรารถนาไหม?
.
.
Role model ของผม
ท่านแชร์เทคนิค “มรณานุสติ”
ไว้สองพันกว่าปีแล้ว
ท่านถามศิษย์เอกว่า
“ระลึกถึงความตายบ้างไหม?”
“หลังอาหาร 3 เวลาเลยครับ”
ศิษย์เอกตอบอย่างมั่นใจ
“ยังประมาทเกินไปนะ”
ท่านตอบกลับพร้อมสอนว่า
“เราระลึกทุกลมหายใจ”
.
ทุกครั้งที่ผมเขียนการระลึกถึงความตาย
ไม่ใช่ให้หมดหวัง ให้หดหู่กับชีวิต
แต่ให้มีสติว่า
อย่าผัดวัน อย่าคิดว่าเดี๋ยวก็คงได้ทำ
ทำสิ่งที่อยากทำ
วันนี้ — เดี๋ยวนี้