*** Spoil Alert ***
เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของซีรีย์ Netflix : Start-up
ผมชอบการไล่เรียงความคิดตัวเอง
จนเกิดการ “ตระหนักรู้” ของคุณย่า
1. ฉันเริ่มโกหกหลาน เพราะอยากให้หลานมีความสุข
2. เปล่า ฉันไม่ได้ทำเพื่อหลาน ฉันทำเพื่อให้ตัวฉันเองมีความสุข
3. หลายคนอาจจะเรียกสิ่งนี้ว่า โกหกด้วยเจตนาที่ดี
4. นั่นก็แค่คำโกหกอยู่ดีนั่นแหละ
“ความเชื่อใจให้ได้แค่คนละครั้ง”
เพราะเมื่อคนเราได้รู้ว่า มีคนโกหกเรา ๑ เรื่อง
สมองเราจะระแวงโดยอัตโนมัติ
ว่ายังมีเรื่องอื่น ที่คนนี้โกหกเราอีกไหม?
จากความเชื่อใจ
กลายเป็นความหวาดระแวง
เรา “ระแวง” ก็เพราะเรา “กลัว”
กลัวที่จะถูก “ทรยศหักหลัง”
การโกหก
ไม่ว่าจะทำจากเจตนาที่ดีขนาดไหน
มันก็คือการ ทรยศ หักหลัง ที่รุนแรง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม
การเป็น “เนื้อแท้”, เป็น “ของจริง”
(Being Authentic)
เป็นเครื่องมือล้ำค่าอันหนึ่ง
ที่ผมได้มาเมื่อ ๗ ปีก่อน จากหลักสูตร Landmark
ผ่านการเทรนดัดนิสัยเข้มข้น ๖ เดือน
จนเปลี่ยนผมเป็นคนใหม่ ชีวิตเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
ผมเลิกเป็นเหยื่อของ
• ความกลัวดูไม่ดี
• กลัวไม่เป็นที่รัก
• กลัวไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ
สิ่งเหล่านี้แหละ ที่ขับเคลื่อนให้มนุษย์เรา
ไม่เป็นเนื้อแท้ ไม่เป็นของจริง
เราแสร้งทำเป็นคนดี มีน้ำใจ
ทั้งที่เราก็ไม่ได้เต็มใจทำสิ่งนั้น
เราจำใจต้องไป ต้องพูด ต้องทำ
เพราะกลัวเขาเสียน้ำใจ ไม่ชวนเราอีก
เราจงใจใช้คำที่ผู้ฟังอยากได้ยิน
มากกว่าจะกล้าพูดสิ่งที่เป็นเราจริง ๆ ออกไป
เราจำเป็นต้องหาเหตุผลดี ๆ ร้อยแปด
เพื่อให้ตัวเองเข้มแข็งไม่ร้องไห้
ทั้งที่ข้างในร่ำร้องอยากตาย
จะได้หนีไปให้พ้น ๆ จากตรงนี้
ทุกครั้งที่เราเสแสร้ง
ไม่ตรงไปตรงมาต่อโลกใบนี้
คนแรกที่เราโกหกคือ “ตัวเอง”
มันเป็นการโกหก
ที่ลึก ๆ เราก็รู้อยู่แก่ใจว่าเราโกหก
แต่เราก็ยอมให้การโกหกนั้นดำเนินต่อไป
ด้วยเหตุผลปลอบใจบางอย่าง
ที่เราก็แสร้งทำเป็นยอมรับได้
และนั่นก็คือ
กระบวนการบั่นทอน "ความเชื่อใจ" ในตัวเอง
ไปเรื่อย ๆ ทุกวินาที
เพราะการยอมรับความจริง ว่าจริง ๆ แล้ว
• เราไม่ได้เป็นคนดีขนาดนั้น
• เราปรารถนา เราต้องการ จนทนแทบไม่ไหว
• เรามีคำที่หยาบคาย น่าเกลียด ผุดขึ้นมาในจิตใจ
• ใจเรามันแสนดำ มืดมิด น่าขยะแขยงเสียจนเราเองยังรับไม่ได้
การทำใจให้ยอมรับสิ่งเหล่านี้
มันยากกว่าแค่ตบบ่าตัวเอง
แล้วโกหกว่า ไม่หรอก เราเป็นคนดีจะตาย
สิ่งที่คุณย่าทำ ไม่มีอะไรมากไปกว่า
การ “เป็นเนื้อแท้” กับตัวเอง
ว่าใจเรามันดำ อำมหิต เห็นแก่ตัวขนาดไหน
จึงโกหกหลานสาวแท้ ๆ ครั้งใหญ่
เพียงแค่อยากเห็นหลานสาวตัวเองสบายดี
แล้วตัวฉันจะได้สบายใจ
เมื่อยอมรับตัวตนที่แท้จริงได้
ก็ปล่อยวางการดูดีได้
ปล่อยวางการเป็นที่เคารพนับถือได้
ปล่อยวางสิ่งที่ยึดติดอยู่ทุกสิ่งได้
เมื่อเลิกยึดติดกับสิ่งจอมปลอมเหล่านั้นได้
จิตก็เกิดความกล้าหาญพอ
ที่จะเปลือยเนื้อแท้ของตัวเองให้โลกเห็น
ว่าฉันก็เป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้แหละ
กล้าหาญพอจะพูดออกมา
แล้วยืนรับผิดชอบผลกระทบของมันได้
คนที่จะครองใจผู้คนได้
ไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบ
ไม่เคยมีข้อผิดพลาด
แต่เป็นคนที่ซื่อสัตย์ เป็นของจริง
ผิดได้ แพ้ได้ เลวได้
ไม่ต้องพยายามพิสูจน์ตัวเอง
ว่าฉันเป็นคนดีตลอดเวลา
แต่พยายามเตือนตัวเอง
ว่าฉันเป็นมนุษย์ธรรมดา
ยามฉันพลาดโปรดอภัยฉัน
ยามฉันหลงโปรดเตือนฉัน
ยามฉันยอดเยี่ยมโปรดชื่นชมฉัน
แค่เป็นของจริงอยู่เสมอ
ก็มีความสุขทุกนาทีได้แล้วครับ
ไม่ต้องพยายามเป็นคน
แบบที่โลก “คาดหวัง” ให้เราเป็นหรอก
อันนั้นน่ะ “ปลอม”